نمی خوام امیدواری پوچ و تو خالی بت بدم و بگم وقتی احساس می کنی فراموش شدی همه عالم آدم هر جا هستند به یادتن یا بگم من  خیلی دوست دارم و هیچوقت فراموشت نمی کنم. نه !!

می خوام بگم وقتی که فکر می کنی همه فراموشت کردن بدون این جنس آدم هاست  و فراموش شدن بخشی از اون . ولی اینو بدون که اکه تو اون لحظه یه چرخی تو خونه بزنی  می تونی آدمایی رو پیدا کنی که تو هیچ وقت از ذهنشون بیرون نمیری و تویه سخت ترین لحظات تو مهم ترین چیزی هستی اونا بش فکر می کنن  به همین خاطره که بش می گن خونواده.

من منتظر اینم که اگه  یکی به طور تصادفی گذرش به وبلاگ من افتاد و به طور تصادفی تر این چند خط رو خوند و به طور خیلی تصادفی تر یه کامنت گزاشت و رفت یه عالمه خوشحال بشم ....

خوشحالم می کنی؟؟؟؟؟؟؟؟